Vrijdagavond speelden we met de Turnhoutse Schaakkring op verplaatsing tegen Schoten. Eenmaal gearriveerd ontmoetten we oude bekenden uit Geel en kreeg ik op bord vier wederom een jonge snaak tegenover mij. Tegen zulke jeugdspelers dien je zéér goed op je tellen te letten. Zij krijgen immers in vele clubs de fameuze Stappenmethode - Cor Van Wijgerden en Rob Brunia - voor hun kiezen.
Met wit speelde ik een Spanjaard die aanvankelijk als een Berlijnse verdediging startte en uiteindelijk via zetverwisseling uitdraaide in de oude Steinitz. Door enige know-how over dit type stelling kon ik het verdere partijverloop met het nodige zelfvertrouwen tegemoet zien. Uit prachtig studiemateriaal van John Shaw: Starting Out: The Ruy Lopez (Zie foto - ;) Daar komt de mosterd dus vandaan!) kende ik reeds een aantal valstrikken waar zwartspelers in het verleden, zonder enig besef, zich lelijk verkeken. De huidige wedstrijd, die in principe een afkooksel is van een beroemde partij uit het verre verleden - Tarrash-Marco te Dresden 1892 , zie ook Koen Van Beylen-Karel Beyens te Turnhout 2005 in de database van DDK - vormt géén uitzondering.
Zet zeven 7... 0-0?, wat op het eerste zicht een logische ontwikkelingszet lijkt, is in principe niets anders dan een zware blunder, die mij slechts op zet negentien een afgedwongen kwaliteitswinst zou opleveren. De adrenaline begon langzamerhand door mijn aderen te gutsen. Toch zaten er nog enkele addertjes onder het gras! Zo zou bijvoorbeeld 13.Txe4?? jammerlijk verliezen wegens mat op de onderste rij. Mijn eerste twintig zetten waren op slechts 4 minuten bedenktijd achter de rug, terwijl mijn tegenstander, die zwaar onder de indruk was, maar liefst 80 minuten had gespendeerd. Vanuit mijn ooghoek zag ik enkele spelers van de eerste ploeg uit Schoten een belangstellende blik werpen naar onze partij. Heerlijk is dat! Conclussie? Openingstheorie studeren komt altijd van pas.
43.Te3 verwijderde alle venijn uit de staart. Kort na de tijdscontrole gaf de zwartspeler er de brui aan. Tijdens de analyse achteraf liet ik mijn tegenstander zien hoe het alternatief 10...Tfxd8 eveneens faalde wegens 11.Pxe5 Lxe4 12.Pxe4 Pxe4 13.Pd3 f5 14.f3 Lc5+ 15.Kf1! Tf8! 16.Ke2!. Alhoewel ik tijdens het middenspel een aantal kleine onnauwkeurigheden speelde is dit één van mijn betere partijen!
Enkele minuten nadat ik mijn partij beëindigde, besloten ook de andere teamleden met winst. Hierdoor wipt TUSK met nog drie ontmoetingen voor de boeg over Borgerhout naar een mooie tweede plaats (Voorlopig zelfs gedeeld eerste, maar Lille heeft nog een inhaalwedstrijd te goed.) in de algemene rangschikking en behoort promotie naar de 2de afdeling zeker tot de mogelijkheden. Vrijdag, 19 maart 2010, staat er ons een loodzware verplaatsing naar leider Lille te wachten. Indien we aanspraak willen maken op die fel begeerde eerste plaats kunnen we best winst noteren daar!
Zie ook: "Uitslagen Zilveren Toren 2010"
Vrijdag, 12 maart 2010.
Zilveren Toren 2010 - Schaakclub Schoten 0 - TUSK 4
Bord 4: Koen Van Beylen 1 - Siegfried Van Hille 0
C66: Spaans - Oude Steinitz-verdediging
Belevenis van een enthousiast schaker, Koen Van Beylen
Met wit speelde ik een Spanjaard die aanvankelijk als een Berlijnse verdediging startte en uiteindelijk via zetverwisseling uitdraaide in de oude Steinitz. Door enige know-how over dit type stelling kon ik het verdere partijverloop met het nodige zelfvertrouwen tegemoet zien. Uit prachtig studiemateriaal van John Shaw: Starting Out: The Ruy Lopez (Zie foto - ;) Daar komt de mosterd dus vandaan!) kende ik reeds een aantal valstrikken waar zwartspelers in het verleden, zonder enig besef, zich lelijk verkeken. De huidige wedstrijd, die in principe een afkooksel is van een beroemde partij uit het verre verleden - Tarrash-Marco te Dresden 1892 , zie ook Koen Van Beylen-Karel Beyens te Turnhout 2005 in de database van DDK - vormt géén uitzondering.
Zet zeven 7... 0-0?, wat op het eerste zicht een logische ontwikkelingszet lijkt, is in principe niets anders dan een zware blunder, die mij slechts op zet negentien een afgedwongen kwaliteitswinst zou opleveren. De adrenaline begon langzamerhand door mijn aderen te gutsen. Toch zaten er nog enkele addertjes onder het gras! Zo zou bijvoorbeeld 13.Txe4?? jammerlijk verliezen wegens mat op de onderste rij. Mijn eerste twintig zetten waren op slechts 4 minuten bedenktijd achter de rug, terwijl mijn tegenstander, die zwaar onder de indruk was, maar liefst 80 minuten had gespendeerd. Vanuit mijn ooghoek zag ik enkele spelers van de eerste ploeg uit Schoten een belangstellende blik werpen naar onze partij. Heerlijk is dat! Conclussie? Openingstheorie studeren komt altijd van pas.
43.Te3 verwijderde alle venijn uit de staart. Kort na de tijdscontrole gaf de zwartspeler er de brui aan. Tijdens de analyse achteraf liet ik mijn tegenstander zien hoe het alternatief 10...Tfxd8 eveneens faalde wegens 11.Pxe5 Lxe4 12.Pxe4 Pxe4 13.Pd3 f5 14.f3 Lc5+ 15.Kf1! Tf8! 16.Ke2!. Alhoewel ik tijdens het middenspel een aantal kleine onnauwkeurigheden speelde is dit één van mijn betere partijen!
Enkele minuten nadat ik mijn partij beëindigde, besloten ook de andere teamleden met winst. Hierdoor wipt TUSK met nog drie ontmoetingen voor de boeg over Borgerhout naar een mooie tweede plaats (Voorlopig zelfs gedeeld eerste, maar Lille heeft nog een inhaalwedstrijd te goed.) in de algemene rangschikking en behoort promotie naar de 2de afdeling zeker tot de mogelijkheden. Vrijdag, 19 maart 2010, staat er ons een loodzware verplaatsing naar leider Lille te wachten. Indien we aanspraak willen maken op die fel begeerde eerste plaats kunnen we best winst noteren daar!
Zie ook: "Uitslagen Zilveren Toren 2010"
Vrijdag, 12 maart 2010.
Zilveren Toren 2010 - Schaakclub Schoten 0 - TUSK 4
Bord 4: Koen Van Beylen 1 - Siegfried Van Hille 0
C66: Spaans - Oude Steinitz-verdediging
Belevenis van een enthousiast schaker, Koen Van Beylen